Albania Letteraria 
Quando sarai molto rattristata
Ma, quando sarai molto rattristata
Cercami negli scaffali dei libri
È lì che io sarò nascosto
Tra qualche verso o dei vocaboli.
Basterà smuovere un po’ quel libro
E io scenderò, dietro alle tue orme
Tu, come allora, nostalgica riderai
Come il verde mentre piove.
Kur të jesh mërzitur shumë
Po kur të jesh mërzitur shumë
Në raft të librave kërkomë,
Atje do të jem i fshehur unë,
Në ndonjë varg a ndonjë shkronjë
Mjafton që librin pak ta heqësh
Dhe unë do zbres, do vij pas teje;
Ti si dikur me mall do qeshësh,
Si një blerim pas një rrëkeje.
—
Le ali
Questo mondo ha creato delle persone alate
Con le ali, in natura son riusciti a regnare;
Qualcuno, con le ali spicca delle volate,
Qualcuno, usa le ali per potersi arrampicare.
Krahët
Kjo botë njerëzit me krahë i ka krijuar,
Me krahë u bënë mbretër në natyrë;
Dikush ka krahë për të fluturuar,
Dikush veç për të çarë e për të shtyrë.
—
Le chiese demolite
Abbiamo demolito chiese e moschee
Abbiamo osannato la demolizione a ferro e fuoco
E ci siamo detti:
Le divinità le abbiamo scacciate via!
Ma, nelle loro macerie, l’anima immortale fumeggiava
E, il Signore innalzava il suo capo brizzolato su di noi
Tra il grigiastro del fumo in una scia.
E diceva:
No, gente, perché la pietra sarà più pesante
Quando un domani, le chiese le costruirete di nuovo
Se avrete una mente pensante!
Kishat e shembura
I shembëm kishat e
xhamitë
E mburrëm shembjen me zjarr e me hekur
Dhe thamë: u shporrën nga
ne perënditë!
Por, në gërmadhat e tyre tymonte shpirti i pavdekur
Dhe
Zoti nga ne ngrinte kokën e thinjtë
Mes tymit të hirtë
Dhe thoshte:
“Mosni, or njerëz,
Se guri do jetë më i rëndë,
Kur kishat t’i ngrini
sërishmi nesër
Nëse do t’ju vijnë pak mendtë!
—
L’occhio di ieri
Un occhio tra le foglie dell’albero
Uno, dietro il cappotto del viandante
Un occhio nella serratura del portone
Uno, nel camino fumante.
Un occhio all’angolo del piumone
Uno, nei decori delle tende
Un occhio al centro del soffitto
Uno, in preda alla febbre.
Un occhio alla toilette delle donne
Uno, nel foro della nebbia
Sempre inseguito di spalle
Da viscido, uova di triglia…
Syri i djeshëm
Një sy mes fletëve të pemës,
Një sy pas palltos së udhëtarit,
Një sy pas çelësit të derës,
Një sy në grykën e tymtarit;
Një sy në cep të jorganit,
Një sy në lulet e perdeve,
Një sy në mes të tavanit,
Një sy në kllapitë e etheve;
Një sy pas banjës së grave,
Një sy në vrimën e mjegullit
Përherë në ndjekje pas krahëve
I vlagët si veza e qefullit…
—
Attento alla parola!
Attento alla parola tu, signore
Attenta alla parola tu, con la borsetta, signorina.
Il potere della parola è peculiare
Costruisce monti e fece caprina.
Con la parola scorrono torrenti di miele
Con la parola, fontana di nero veleno, scorre
Attenta alla parola, tu signorina con la borsetta!
Attento alla parola, anche tu signore!
La parola penalizzò Giuda e Pilato
Degli strateghi e dei reali con potere
Attenta alla parola tu, signorina con la borsetta!
Attento alla parola anche tu, signore!
Quando la parola, dalle labbra viene esternata
Come una rondine, rientro non fa più nelle sue dimore
Attenta alla parola tu, signorina con la borsetta!
Attento alla parola anche tu, signore!
Io estendo la parola sulla carta
E dentro agli occhi miei, ne conosco l’accezione.
Attenta alla parola tu, signorina con la borsetta!
Attento alla parola anche tu, signore!
Kujdes me fjalën!
Kujdes me fjalën, zonjëz me çantë
Kujdes me fjalën dhe ti zotëri
Pushteti i fjalës është i veçantë
Gatuan male dhe kakërdhi.
Me fjalën rrjedhin përrenj me mjaltë
Pikojnë çezma me helm të zi
Kujdes me fjalën zonjëz me çantë
Kujdes me fjalën dhe ti zotëri!
Nga fjala humbën Judë e Pilatë
Strategë e mbretër me mbretëri
Kujdes me fjalën zonjëz me çantë
Kujdes me fjalën dhe ti zotëri!
Kur fjala nxiret nga buzët jashtë
Si dallëndyshja s’vjen në shtëpi
Kujdes me fjalën zonjëz me çantë
Kujdes me fjalën dhe ti zotëri!
Unë fjalën vetë e shtroj në kartë
Dhe brenda syve se ç’është e di…
Kujdes me fjalën zonjëz me çantë
Kujdes me fjalën dhe ti zotëri!
—
Il pessimista
Il pessimista scorge un unico colore sulla terra
Il nero. Trasforma tutto in nero.
E l’intero mondo lo vede
Come un album di cimitero.
Tuttavia, al tintore solitario
Alcune cose oscure della vita
Appaiono piene di veridicità
Nel mondo, dal manto adulatore rivestito.
Pesimisti
Një ngjyrë vështron pesimisti mbi dhé,
Të zezën, të gjitha i kthen në të zeza
Dhe botën e madhe e sheh
Album me varreza.
Megjithatë nxirakut murgar
Disa gjëra të zeza nga jeta
I dalin vërtet të vërteta
Në botën me push lajkatar…
